Edukacja jak wiemy jest procesem zdobywania wiedzy, polegającym na nauce w szkole lub nauce samodzielnej, pojęcia tego używa się również do określenia stanu wiedzy danej osoby, społeczeństwa, narodu.
W procesie uczenia się można wyróżnić cztery formy edukacji:
- Edukację formalną zwaną również szkolną, która ma miejsce na etapie edukacji szkolnej, w trakcie studiów oraz w ramach różnego typu szkoleń. Zazwyczaj jest to proces prowadzący do uzyskania różnego rodzaju dyplomów oparty na określonej strukturze i organizacji nauki;
- Edukację nieoficjalną, która zazwyczaj ma miejsce obok oficjalnego procesu nauczania, ale zazwyczaj nie prowadzi do uzyskania w sposób sformalizowany certyfikatów i dyplomów. Tego typu uczenie się obecne jest w miejscu pracy albo w ramach aktywności organizacji społeczeństwa obywatelskiego (np. organizacji pozarządowych, młodzieżowych, związków zawodowych, klubów sportowych).
- Edukację nieformalną, którą można ogólnie opisać jako trwający przez całe życie proces kształtowania się postaw, wartości, umiejętności i wiedzy na podstawie różnych doświadczeń oraz wpływu edukacyjnego otoczenia (rodziny, znajomych, środowiska pracy, zabaw, rynku) oraz oddziaływania mass mediów. Przykładem mogą tu być m.in. różnego rodzaju edukacyjne konkursy, projekty, filmy, słuchowiska, gry multimedialne i symulacyjne, a także edukacja rozrywkowa w które angażuje się konkretna osoba.
- Edukację akcydentalną (ad hoc), wynikającą z codziennych sytuacji, które wydarzyły się niespodziewanie i nie były zaplanowane, ale były źródłem cennej wiedzy lub doświadczenia.
Kultura popularna to ogół jednolitych form masowego uczestnictwa kulturalnego, jednolitych wytworów kultury, użytkowanych współcześnie przez wielkie, zróżnicowane masy odbiorców; w węższym znaczeniu określenie odnoszące się zwłaszcza do treści przekazywanych i odbieranych przez środki masowego przekazu. Kultura popularna jak widać może łączyć się z nauczaniem w edukacji nieformalnej i rozrywkowej, ale czy taka edukacja jest skuteczna?
Znaczenie edukacji nieformalnej stale wzrasta, wraz z wzrostem rozwoju cywilizacyjnego i technicznego świata.
Ponieważ dzięki komputerom i nowoczesnym środkom komunikacji świat bardzo szybko się zmienia, konieczne jest uzupełnianie wiedzy na temat dokonujących się wokół nas zjawisk. Poprzez różnego rodzaju formy edukacji nieformalnej najszybciej jesteśmy w stanie tę brakującą wiedzę uzupełnić.Bardzo często edukacja nieformalna łączy się z zabawą lub rozrywką, co najlepiej widoczne jest w programach Edutainment. W ten sposób edukacja jest nie tylko pożyteczna, ale i przyjemniejsza dla uczącego się. Ale czy ten rodzaj edukacji powinien zastąpić tradycyjną szkołę?
Zdania na temat nowej edukacji i edukacji w połączeniu z kultura popularna są różne, wystarczy zapytać chociażby o to czy lepsze są książki, które można czytać przez internet czy te z bibliotek, aby wywołać burzę sporów.
Ciekawe spostrzeżenia można znaleźć w artykule na stronie:
http://pracownia54.blogspot.com/2008/10/kultura-popularna-niepopularna-szkoa.html
Gdzie autor powołując się na znanych pedagogów, między innymi profesora Tomasza Szkudlarka, autora takich książek jak:
"Media. Szkic z pedagogiki i filozofii dystansu" . Przedstawia zalety i wady edukacji połączonej z kultura popularną. Artykuł również zawiera autorskie pomysły działań które należy podjąć by uczestnicy procesu edukacji byli nie tylko krytyczni ale i aktywni.
Edukacja taka z jednej strony może wyrównywać szanse edukacyjne, ale z drugiej strony może również stać się ich przyczyną bo nie wszyscy maja jednakowy dostęp do nowych mediów.
Nowe media niosą ze sobą rewolucyjne zmiany związane nie tylko z możliwościami przekształcania kultury, ale również aktywnym uczestnictwem w kulturze. Kiedy szkoła nie nadąża za zmianami, jej rolę w pewnym zakresie przejmuje kultura popularna. Może to przynieść wiele pozytywnych skutków, niesie ze sobą również zagrożenia. Dlatego nie można marzyć o oświeconym społeczeństwie, jeśli szkoła stanie się obowiązkowym skansenem, a edukacyjną alternatywą będzie tylko podejmowana sporadycznie i improwizowana edukacja w nieformalnych sieciach kształcenia. Walka o nowoczesną edukację medialną w szkołach, umożliwi aktywność edukacyjną poza szkołą i reformowanie szkoły tak, by jak najczęściej wykorzystywała zaangażowanie uczniów i nowoczesne środki kształcenia, łącząc formalne z nieformalnym, poważne z niepoważnym, klasykę z pop, zaznaczając jednocześnie różnice.
Na temat nowoczesnej edukacji coraz więcej się pisze i mówi, lecz działań niestety tak systematycznie nie przybywa. Jesteśmy zbyt leniwi czy nas po prostu na to nie stać?
Kultura 2.0 choć nie znajdziemy jej definicji w wikipedi, jednak istnieje.Świadczy o tym chociażby fakt, że obecnie w rzadko której szkole nie ma zajęć z informatyki.
Na temat kultury 2.0 organizuje się konferencję na których przedstawiane i analizowane są projekty edukacyjne.
Pozwolę sobie zacytować fragment podsumowania konferencji z Warszawy:
" Grzegorz Stunża opowiadał o
alternatywach edukacyjnych i już na samym wstępie przedstawił podstawową alternatywę: komputer może być wyłącznie “elektronicznym profesorem informatyki”, nadzorującym naszą naukę - lub narzędziem, które umożliwia wspólne uczenie się z pomocą mediów. W modelu alternatywnym komputery nie służą jedynie nauce informatyki - rozlewają się też na inne przedmioty.
Stunża nazwał dzisiejszą szkołę “szkolną kuźnią papierków” - alternatywą jest szkoła, która uczy krytycznej edukacji medialnej i przez to służy wsparciem dla wspólnot edukacyjnych, które to jednak powstają w dużej mierze poza szkołą, w postaciach sieciowych. W tym sensie edukacja szkolna jedynie uzupełnia coś, co nazwał “edukacją popularną”".
Polscy specjaliści sugerują że edukacja powinna uczulać, że media nie są obiektywne. Za pomocą mediów powinno się uczyć umiejętności, które są dziś ważne na rynku pracy, a których szkoła w ogóle nie przekazuje.
Propozycje otwierania procesu edukacyjnego na nowe media, takie jak gry komputerowe, są w Polsce odbierane jak herezja. Gry komputerowe są formą medialną, która uczy wszystkich kluczowych dzisiaj kompetencji. Obecnie możliwe są edukacyjne modyfikacje gier dzięki którym uczniowie mogą zarządzać własnym miastem i grając uczyć się logicznego myślenia i zaradności.Można również tworzyć gry w których gracze będą mogli na przykład “przeżyć” historię Polski. Jak się okazuje gry i zabawy nie są głupotą, tylko narzędziami, które uruchamiają w uczniach aktywne, innowacyjne postawy.
By uzyskać więcej informacji na temat nowych mediów warto odwiedzić strony:
http://kultura20.blog.polityka.pl/?p=339
http://pl.wikipedia.org/wiki/Edukacja_nieformalna
http://pracownia54.blogspot.com/2008/10/kultura-popularna-niepopularna-szkoa.html
http://kultura20.blog.polityka.pl/?p=339
http://mediawedukacji-badtimm7.blogspot.com/
http://kamini-edu.blogspot.com/
http://mediawedukacji5.blogspot.com/
http://myomediachwedukacji.blogspot.com/
http://schizomedium.blogspot.com/
Najwięcej informacji na temat nowych mediów można uzyskać po prostu z nich korzystając. Wnioski nasuwają się same:)
<-------- Ten obrazek pokazuje jak dzieci są zaabsorbowane grą na komputerze !!!!! 
<----------------- a może dzieci powinny spędzać czas tak? 
