Plagiat

Plagiat to, krótko mówiąc, „skopiowanie cudzej pracy/pomysłu (lub jej części) i przedstawienie pod własnym nazwiskiem”.

Niestety zjawisko to jest wciąż popularne nie tylko na uczelniach wyższych, ale już w szkołach średnich, gimnazjach i podstawówkach. Wiąże się to przede wszystkim z łatwym dostępem do internetu i niechęcią uczniów do jakiejkolwiek pracy.

Zaczyna się od zwykłego ściągania w ławce szkolnej, bo w końcu „ściąganie to "trwała" zdobycz uczniowskiej podkultury, istniejąca od początku świata i akceptowana po cichu przez nauczycieli, dostrzegających w ściąganiu pewien walor dydaktyczny”. Osoby ściągające doskonalą się w wielu innych umiejętnościach, nie tracąc czasu na te bardziej „przyziemne”, takie jak nauka. Nie przesiadują każdego wieczoru nad książkami, tylko skupiają się na ulubionych zajęciach. Niewątpliwie daje im to w jakiś sposób przewagę nad innymi. Jednak przewaga ta jest tylko pozorna. Osoby takie, pomimo tego że są sprytne, rzadko dają sobie radę w późniejszych stadiach nauki, szczególnie wtedy, kiedy brakuje im „dawcy wiedzy”.

Od ściągania niedaleko jest do publikowania nie swoich prac, a tym samym do działalności nagannej i karalnej. W końcu kiedy wpadnie się w wir kopiowania, trudno jest poradzić sobie samemu z czymś takim jak choćby prosty esej na zadany temat.

A przecież nie ma nic lepszego, niż obserwowanie własnego rozwoju. Od pierwszych prac ocenianych na „dwóje”, po późniejsze „czwórki” i „piątki”. Każdy, nawet ten najdrobniejszy sukces motywuje nas do dalszej pracy i wysiłku.
Dlatego sytuacja, w której ktoś otrzymuje gratulacje za pójście na „skróty” jest bardzo dołująca i obniża naszą wiarę w sens pisania wszystkiego samemu. Szczególnie wtedy, gdy plagiat jest lepiej oceniany niż wielogodzinna, żmudna praca.

Plagiaty dzielą się na:
- jawne - przejęcie całości lub fragmentu tekstu i opatrzenie go własnym nazwiskiem,
- ukryte - przejęcie fragmentów z cudzego utworu i wplecenie ich we własny tekst.
Innym podziałem są:
- plagiaty internetowe - polegają na skopiowaniu treści ze strony internetowej. Jest to metoda czysto bezrefleksyjna, w większości przypadków tekst czy jego fragmenty nie są nawet czytane,
- plagiaty dokonane na podstawie czasopism lub książek - korzystający z tej metody są przede wszystkim widziani w zdecydowanie lepszym świetle. W końcu znaleźli czas na wyszukanie książki/artykułu i dotarcie do właściwego fragmentu. Teoretycznie łatwiej im też zerwać z „nałogiem” kopiowania.

Istnieje wiele sposobów zapobiegania plagiatom. Poza oczywistą sprawą stosowania kar i nagród, bardzo przydatna jest strona http://www.plagiat.pl/, z której korzystać mogą nie tylko wykładowcy, ale również studenci. Można na niej m.in. sprawdzić, czy nasza praca jest „czysta”.

Plagiat najczęściej pojawia się, gdy na głowie mamy wiele prac, a termin ich oddania niebezpiecznie zbliża się ku końcowi. Często wynika on więc nie tyle z lenistwa, ile z braku czasu i natłoku zajęć. Warto wziąć to pod uwagę przede wszystkim jako uczeń, ale również jako nauczyciel.

Bibliografia:
- Cudak K., „Czyhając na plagiat”
- http://gu.us.edu.pl/index.php?op=artykul&rok=1995&miesiac=10&id=34&type=no
- http://www.e-mentor.edu.pl/artykul_v2.php?numer=12&id=213
- http://www.zenderowski.republika.pl/plagiat.pdf
- www.plagiat.pl
- www.wikipedia.pl
- obrazek: http://www.rzeczy.net/data_img/2005-07-08/klawiatura_3.jpg